W ciągu ostatnich 2,5 roku działalności UHR, podczas kilkunastu seminariów, odpowiadając na ponad tysiąc zgłoszeń dotyczących problemów w pracy i prowadząc infolinię dla ukraińskich pracowników, nieustannie spotykamy się z bardzo niskim poziomem zrozumienia polskiego kodeksu pracy wśród większości społeczności ukraińskiej w Polsce. Powoduje to ich pozbawienie praw w obliczu zbyt niskich wynagrodzeń, niedopuszczalnych warunków pracy lub dyskryminacji w miejscu pracy. W niektórych przypadkach Ukraińcy są wykorzystywani jako środek zastraszania lub karta przetargowa przeciwko polskim pracownikom próbującym podwyższyć swoje wynagrodzenia, co może prowadzić do konfliktu. Sytuację tę może dodatkowo pogłębiać (nie)zrozumienie samoorganizacji w miejscu pracy, takiej jak związki zawodowe, oparte na negatywnych doświadczeniach z Ukrainy, które są dalekie od korzystnej roli, jaką odgrywają one w kontekście polskim.
Na podstawie dostępnych danych statystycznych około 20% młodzieży wchodzącej na polski rynek pracy w ciągu najbliższych czterech lat będzie pochodzić z Ukrainy. Młodzież wchodząca na rynek pracy zmniejszy również obciążenie ich matek, zwalniając czas na podjęcie przez nie działalności gospodarczej lub wydłużenie godzin pracy, co ponownie zwiększy udział uchodźców i migrantów w rynku. Przyczyni się to do dalszych głębokich zmian w kraju o tradycyjnie wysokim wskaźniku emigracji i bardzo niskim wskaźniku imigracji.
Najlepszym możliwym długoterminowym rozwiązaniem jest edukacja, szczególnie młodszego pokolenia, które jest bardziej otwarte i chętne do nauki oraz poprawy swojego statusu. Poprzez przedstawienie kluczowych elementów lokalnego kodeksu pracy w przystępnej i, w miarę możliwości, zabawnej formie oraz zachęcanie do udziału w lokalnych związkach zawodowych, możemy pracować nad trwałym i długofalowym rozwiązaniem potencjalnie niebezpiecznego podziału między pracownikami ukraińskimi i polskimi.
UHR zapewniło już takie materiały edukacyjne i konsultacje. Dzięki tej dotacji zamierzamy rozszerzyć nasze wcześniejsze działania, koncentrując się na krótkich materiałach wideo publikowanych w mediach społecznościowych, które już mamy doświadczenie w produkcji, ale skupiając się w szczególności na wyzwaniach stojących przed młodzieżą i promując je wśród tej grupy demograficznej.
Z drugiej strony zamierzamy nagrać (audio lub wideo) nasze wcześniejsze materiały pisemne, aby poprawić ich dostępność, w tym dla osób z niepełnosprawnością wzroku i osób z analfabetyzmem wtórnym (jak dotąd nierozpoznanym, ale prawdopodobnie odpowiadającym wysokim poziomom w Polsce).
Oczekujemy, że dynamika międzypokoleniowa społeczności uchodźców, taka jak radzenie sobie z barierą językową lub wejście dziecka na rynek pracy, może być czynnikiem napędzającym poszukiwanie i dzielenie się takimi informacjami, osiągając w ten sposób efekt synergii. Jak zwykle w naszej działalności, będziemy zachęcać naszych beneficjentów do aktywnego udziału, zachęcając do publicznego zadawania pytań w celu ułatwienia większej interakcji.